بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful.
29:10
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ فَإِذَآ أُوذِىَ فِى ٱللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ ٱلنَّاسِ كَعَذَابِ ٱللَّهِ وَلَئِن جَآءَ نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ ٱللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِى صُدُورِ ٱلْعَـٰلَمِينَ
29:10
در میان مردم کسانی اند که می‌گویند: ایمان آورده‌ایم، ولی ایمانشان تا زمانی است که عافیت و سلامتشان برقرار باشد، اما آن گاه که به خاطر ایمانشان آزار شوند تحمل نمی‌کنند و شکنجه آدمیان را که ناچیز و پایان پذیر است بسان عذاب الهی که همیشگی است، می‌انگارند و به شرک روی می‌آورند. و قطعاً اگر از جانب پروردگارت یاری برسد و گشایشی پدید آید، خواهند گفت: ما هم با شما مؤمنان بودیم. این گونه نیست. آیا خداوند به آنچه در سینه آدمیان است داناتر نیست؟ - Sayyed Mohammad Reza Safavi (Persian)