Selected

Original Text
AbdolMohammad Ayati

Available Translations

37 Aş-Şāffāt ٱلصَّافَّات

< Previous   182 Āyah   Those who set the Ranks      Next >  
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful.
37:1 وَٱلصَّـٰٓفَّـٰتِ صَفًّا
37:1 سوگند به آن فرشتگان كه براى نيايش صف بسته‌اند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:2 فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجْرًا
37:2 سوگند به آن فرشتگان كه ابرها را مى‌رانند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:3 فَٱلتَّـٰلِيَـٰتِ ذِكْرًا
37:3 سوگند به آن فرشتگان كه ذكر خدا را مى‌خوانند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:4 إِنَّ إِلَـٰهَكُمْ لَوَٰحِدٌ
37:4 كه خداى شما خدايى يكتاست. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:5 رَّبُّ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ ٱلْمَشَـٰرِقِ
37:5 پروردگار آسمانها و زمين است و هر چه در ميان آنهاست. و پروردگار مشرقهاست. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:6 إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنْيَا بِزِينَةٍ ٱلْكَوَاكِبِ
37:6 ما آسمان فرودين را به زينت ستارگان بياراستيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:7 وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَـٰنٍ مَّارِدٍ
37:7 و از هر شيطان نافرمان نگه داشتيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:8 لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلْمَلَإِ ٱلْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ
37:8 تا سخن ساكنان عالم بالا را نشنوند و از هر سوى رانده شوند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:9 دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ
37:9 تا دور گردند و براى آنهاست عذابى دايم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:10 إِلَّا مَنْ خَطِفَ ٱلْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُۥ شِهَابٌ ثَاقِبٌ
37:10 مگر آن شيطان كه ناگهان چيزى بربايد و ناگهان شهابى ثاقب دنبالش كند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:11 فَٱسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَآ ۚ إِنَّا خَلَقْنَـٰهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍۭ
37:11 پس، از كافران بپرس كه آيا آفرينش آنها دشوارتر است يا آنچه ما آفريده‌ايم. ما آنها را از گِلى چسبنده آفريده‌ايم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:12 بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ
37:12 تو در شگفت شدى و آنها مسخره مى‌كنند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:13 وَإِذَا ذُكِّرُوا۟ لَا يَذْكُرُونَ
37:13 و چون به آنها پند داده شود، پند نمى‌پذيرند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:14 وَإِذَا رَأَوْا۟ ءَايَةً يَسْتَسْخِرُونَ
37:14 و چون آيه‌اى ببينند، از يكديگر مى‌خواهند تا به ريشخندش گيرند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:15 وَقَالُوٓا۟ إِنْ هَـٰذَآ إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ
37:15 و مى‌گويند: اين چيزى جز جادويى آشكار نيست، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:16 أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَـٰمًا أَءِنَّا لَمَبْعُوثُونَ
37:16 آيا وقتى كه ما مُرديم و خاك و استخوان شديم ما را زنده مى‌كنند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:17 أَوَءَابَآؤُنَا ٱلْأَوَّلُونَ
37:17 يا نياكان ما را؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:18 قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَٰخِرُونَ
37:18 بگو: بلى، و شما خوار و بيچاره مى‌شويد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:19 فَإِنَّمَا هِىَ زَجْرَةٌ وَٰحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ
37:19 و آنان خود خواهند ديد كه به يك فرمان همه را زنده مى‌كنند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:20 وَقَالُوا۟ يَـٰوَيْلَنَا هَـٰذَا يَوْمُ ٱلدِّينِ
37:20 مى‌گويند: واى بر ما، اين همان روز جزاست. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:21 هَـٰذَا يَوْمُ ٱلْفَصْلِ ٱلَّذِى كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
37:21 اين همان روز داورى است كه دروغش مى‌پنداشتيد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:22 ۞ ٱحْشُرُوا۟ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ وَأَزْوَٰجَهُمْ وَمَا كَانُوا۟ يَعْبُدُونَ
37:22 آنان را كه ستم مى‌كردند و همپايگانشان و آنهايى را كه به جاى خداى يكتا مى‌پرستيدند گرد آوريد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:23 مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلْجَحِيمِ
37:23 همه را به راه جهنم راه بنماييد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:24 وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْـُٔولُونَ
37:24 و نگه داريدشان، بايد بازخواست شوند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:25 مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ
37:25 چرا يكديگر را يارى نمى‌كنيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:26 بَلْ هُمُ ٱلْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ
37:26 نه، امروز همه تسليم‌شوندگانند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:27 وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَآءَلُونَ
37:27 و آنگاه روى به يكديگر كنند و بپرسند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:28 قَالُوٓا۟ إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ ٱلْيَمِينِ
37:28 گويند: شما بوديد كه از در نيكخواهى بر ما درمى‌آمديد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:29 قَالُوا۟ بَل لَّمْ تَكُونُوا۟ مُؤْمِنِينَ
37:29 گويند: نه، شما ايمان نياورده بوديد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:30 وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَـٰنٍۭ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَـٰغِينَ
37:30 ما را بر شما هيچ تسلطى نبود. شما خود مردمانى نافرمان بوديد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:31 فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَآ ۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ
37:31 گفته پروردگارمان بر ما ثابت شد. اكنون بايد بچشيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:32 فَأَغْوَيْنَـٰكُمْ إِنَّا كُنَّا غَـٰوِينَ
37:32 ما شما را گمراه كرديم و خود نيز گمراه بوديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:33 فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِى ٱلْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ
37:33 در آن روز، همه در عذاب شريكند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:34 إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِٱلْمُجْرِمِينَ
37:34 ما با مجرمان چنين مى‌كنيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:35 إِنَّهُمْ كَانُوٓا۟ إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَآ إِلَـٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ
37:35 چون به آنان گفته مى‌شد كه جز خداى يكتا خدايى نيست تكبر مى‌كردند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:36 وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓا۟ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍۭ
37:36 و مى‌گفتند: آيا به خاطر شاعر ديوانه‌اى خدايانمان را ترك گوييم؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:37 بَلْ جَآءَ بِٱلْحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلْمُرْسَلِينَ
37:37 نه، آن پيامبر حق را آورد و پيامبران پيشين را تصديق كرد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:38 إِنَّكُمْ لَذَآئِقُوا۟ ٱلْعَذَابِ ٱلْأَلِيمِ
37:38 شما عذاب دردآور را خواهيد چشيد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:39 وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
37:39 جز در برابر اعمالتان كيفر نخواهيد ديد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:40 إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ
37:40 مگر بندگان مخلص خدا، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:41 أُو۟لَـٰٓئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ
37:41 كه آنها راست رزقى معين، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:42 فَوَٰكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ
37:42 از ميوه‌ها، و گرامى داشتگانند؛ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:43 فِى جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
37:43 در بهشتهاى پرنعمت، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:44 عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَـٰبِلِينَ
37:44 بر تختهايى كه رو به روى هم‌اند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:45 يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍۭ
37:45 و جامى از چشمه خوشگوار ميانشان به گردش درآيد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:46 بَيْضَآءَ لَذَّةٍ لِّلشَّـٰرِبِينَ
37:46 سفيد است و نوشندگانش را لذت‌بخش، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:47 لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ
37:47 نه عقل از آن تباهى گيرد و نه نوشنده مست شود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:48 وَعِندَهُمْ قَـٰصِرَٰتُ ٱلطَّرْفِ عِينٌ
37:48 زنانى درشت چشم كه تنها به شوهران خود نظر دارند، همدم آنهايند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:49 كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ
37:49 همانند تخم مرغهايى دور از دسترس. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:50 فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَآءَلُونَ
37:50 رو به يكديگر كنند و به گفت و گو پردازند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:51 قَالَ قَآئِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّى كَانَ لِى قَرِينٌ
37:51 يكى از آنها گويد: مرا همنشينى بود، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:52 يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلْمُصَدِّقِينَ
37:52 كه مى‌گفت: آيا تو از آنها هستى كه تصديق مى‌كنند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:53 أَءِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَـٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ
37:53 آيا آنگاه كه مُرديم و خاك و استخوان شديم، كيفرمان مى‌دهند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:54 قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ
37:54 گويد: مى‌توانيد از بالا بنگريد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:55 فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِى سَوَآءِ ٱلْجَحِيمِ
37:55 از بالا بنگرد و او را در ميان آتش دوزخ بيند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:56 قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ
37:56 گويدش: به خدا سوگند، نزديك بود كه مرا به هلاكت افكنى. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:57 وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّى لَكُنتُ مِنَ ٱلْمُحْضَرِينَ
37:57 و اگر موهبت پروردگارم نبود، من نيز از احضارشدگان مى‌بودم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:58 أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ
37:58 آيا ما را مرگى نيست، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:59 إِلَّا مَوْتَتَنَا ٱلْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ
37:59 جز آن مرگ نخستين؟ و ديگر عذابمان نمى‌كنند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:60 إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ ٱلْفَوْزُ ٱلْعَظِيمُ
37:60 هر آينه اين است كاميابى بزرگ. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:61 لِمِثْلِ هَـٰذَا فَلْيَعْمَلِ ٱلْعَـٰمِلُونَ
37:61 عمل‌كنندگان بايد براى چنين پاداشى عمل كنند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:62 أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ
37:62 آيا خورش را اين بهتر يا درخت زقوم؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:63 إِنَّا جَعَلْنَـٰهَا فِتْنَةً لِّلظَّـٰلِمِينَ
37:63 ما آن درخت را براى ابتلاى ستمكاران پديد آورده‌ايم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:64 إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِىٓ أَصْلِ ٱلْجَحِيمِ
37:64 درختى است كه از اعماق جهنم مى‌رويد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:65 طَلْعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَـٰطِينِ
37:65 ميوه‌اش همانند سر شياطين است، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:66 فَإِنَّهُمْ لَـَٔاكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِـُٔونَ مِنْهَا ٱلْبُطُونَ
37:66 دوزخيان از آن مى‌خورند و شكم انباشته مى‌سازند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:67 ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ
37:67 و بر سر آن آميزه‌اى از آب سوزان مى‌نوشند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:68 ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى ٱلْجَحِيمِ
37:68 سپس بازگشتشان به همان جهنم است. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:69 إِنَّهُمْ أَلْفَوْا۟ ءَابَآءَهُمْ ضَآلِّينَ
37:69 آنها پدران خود را پيش از خود گمراه يافتند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:70 فَهُمْ عَلَىٰٓ ءَاثَـٰرِهِمْ يُهْرَعُونَ
37:70 و بر پى ايشان شتابان مى‌روند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:71 وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ ٱلْأَوَّلِينَ
37:71 و پيش از آنها بيشتر پيشينيان گمراه شدند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:72 وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ
37:72 و ما بيم‌دهندگانى به ميانشان فرستاديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:73 فَٱنظُرْ كَيْفَ كَانَ عَـٰقِبَةُ ٱلْمُنذَرِينَ
37:73 پس بنگر كه سرانجام آن بيم‌يافتگان چگونه بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:74 إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ
37:74 جز بندگان مخلص خدا. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:75 وَلَقَدْ نَادَىٰنَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ ٱلْمُجِيبُونَ
37:75 نوح ما را ندا داد و ما چه نيك پاسخ‌دهنده‌اى بوديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:76 وَنَجَّيْنَـٰهُ وَأَهْلَهُۥ مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ
37:76 او و كسانش را از اندوه بزرگ رهانيديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:77 وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلْبَاقِينَ
37:77 و فرزندانش را باقى گذاشتيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:78 وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْـَٔاخِرِينَ
37:78 و نام نيك او را در نسلهاى بعد باقى نهاديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:79 سَلَـٰمٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِى ٱلْعَـٰلَمِينَ
37:79 سلام بر نوح باد، در سراسر جهان. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:80 إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ
37:80 ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:81 إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ
37:81 او از بندگان مؤمن ما بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:82 ثُمَّ أَغْرَقْنَا ٱلْـَٔاخَرِينَ
37:82 سپس ديگران را غرقه ساختيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:83 ۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبْرَٰهِيمَ
37:83 ابراهيم از پيروان او بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:84 إِذْ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ
37:84 آنگاه كه با دلى رسته از ترديد روى به پروردگارش آورد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:85 إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِۦ مَاذَا تَعْبُدُونَ
37:85 به پدرش و قومش گفت: چه مى‌پرستيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:86 أَئِفْكًا ءَالِهَةً دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ
37:86 آيا به جاى خداى يكتا، خدايان دروغين را مى‌خواهيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:87 فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ
37:87 به پروردگار جهانيان چه گمان داريد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:88 فَنَظَرَ نَظْرَةً فِى ٱلنُّجُومِ
37:88 نگاهى به ستارگان كرد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:89 فَقَالَ إِنِّى سَقِيمٌ
37:89 و گفت: من بيمارم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:90 فَتَوَلَّوْا۟ عَنْهُ مُدْبِرِينَ
37:90 از او رويگردان شدند و بازگشتند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:91 فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ
37:91 پنهانى نزد خدايانشان آمد و گفت: چيزى نمى‌خوريد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:92 مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ
37:92 چرا سخن نمى‌گوييد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:93 فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًۢا بِٱلْيَمِينِ
37:93 و در نهان، دستى به قوت بر آنها زد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:94 فَأَقْبَلُوٓا۟ إِلَيْهِ يَزِفُّونَ
37:94 قومش شتابان نزدش آمدند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:95 قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ
37:95 گفت: آيا چيزهايى را كه خود مى‌تراشيد مى‌پرستيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:96 وَٱللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ
37:96 خداى يكتاست كه شما و هر چه مى‌سازيد، آفريده است. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:97 قَالُوا۟ ٱبْنُوا۟ لَهُۥ بُنْيَـٰنًا فَأَلْقُوهُ فِى ٱلْجَحِيمِ
37:97 گفتند: برايش بنايى برآوريد و در آتشش اندازيد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:98 فَأَرَادُوا۟ بِهِۦ كَيْدًا فَجَعَلْنَـٰهُمُ ٱلْأَسْفَلِينَ
37:98 خواستند تا بدانديشى كنند، ما نيز آنها را زيردست گردانيديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:99 وَقَالَ إِنِّى ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّى سَيَهْدِينِ
37:99 گفت: من به سوى پروردگارم مى‌روم، او مرا راهنمايى خواهد كرد؛ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:100 رَبِّ هَبْ لِى مِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
37:100 اى پروردگار من، مرا فرزندى صالح عطا كن. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:101 فَبَشَّرْنَـٰهُ بِغُلَـٰمٍ حَلِيمٍ
37:101 پس او را به پسرى بردبار مژده داديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:102 فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعْىَ قَالَ يَـٰبُنَىَّ إِنِّىٓ أَرَىٰ فِى ٱلْمَنَامِ أَنِّىٓ أَذْبَحُكَ فَٱنظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَـٰٓأَبَتِ ٱفْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِىٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّـٰبِرِينَ
37:102 چون با پدر به جايى رسيد كه بايد به كار بپردازند، گفت: اى پسركم، در خواب ديده‌ام كه تو را ذبح مى‌كنم. بنگر كه چه مى‌انديشى. گفت: اى پدر، به هر چه مأمور شده‌اى عمل كن، كه اگر خدا بخواهد مرا از صابران خواهى يافت. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:103 فَلَمَّآ أَسْلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلْجَبِينِ
37:103 چون هر دو تسليم شدند و او را به پيشانى افكند، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:104 وَنَـٰدَيْنَـٰهُ أَن يَـٰٓإِبْرَٰهِيمُ
37:104 ما ندايش داديم: اى ابراهيم، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:105 قَدْ صَدَّقْتَ ٱلرُّءْيَآ ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ
37:105 خوابت را به حقيقت پيوستى. و ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‌دهيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:106 إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ ٱلْبَلَـٰٓؤُا۟ ٱلْمُبِينُ
37:106 اين آزمايشى آشكارا بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:107 وَفَدَيْنَـٰهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ
37:107 و او را به ذبحى بزرگ بازخريديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:108 وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْـَٔاخِرِينَ
37:108 و نام نيك او را در نسلهاى بعد باقى گذاشتيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:109 سَلَـٰمٌ عَلَىٰٓ إِبْرَٰهِيمَ
37:109 سلام بر ابراهيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:110 كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ
37:110 ما نيكوكاران را اينچنين پاداش مى‌دهيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:111 إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ
37:111 او از بندگان مؤمن ما بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:112 وَبَشَّرْنَـٰهُ بِإِسْحَـٰقَ نَبِيًّا مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
37:112 او را به اسحاق، پيامبرى شايسته، مژده داديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:113 وَبَـٰرَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰٓ إِسْحَـٰقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِۦ مُبِينٌ
37:113 او و اسحاق را بركت داديم. و از فرزندانشان بعضى نيكوكار هستند و بعضى به آشكارا بر خود ستمكار. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:114 وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَـٰرُونَ
37:114 ما به موسى و هارون نعمت داديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:115 وَنَجَّيْنَـٰهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ ٱلْكَرْبِ ٱلْعَظِيمِ
37:115 آن دو و مردمشان را از رنجى بزرگ نجات بخشيديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:116 وَنَصَرْنَـٰهُمْ فَكَانُوا۟ هُمُ ٱلْغَـٰلِبِينَ
37:116 آنان را يارى داديم تا پيروز شدند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:117 وَءَاتَيْنَـٰهُمَا ٱلْكِتَـٰبَ ٱلْمُسْتَبِينَ
37:117 و كتابى روشنگرشان داديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:118 وَهَدَيْنَـٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ
37:118 و به راه راست هدايتشان كرديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:119 وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِى ٱلْـَٔاخِرِينَ
37:119 و نام نيكشان را در نسلهاى بعد باقى گذاشتيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:120 سَلَـٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَـٰرُونَ
37:120 سلام بر موسى و هارون. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:121 إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ
37:121 ما نيكوكاران را اينچنين پاداش مى‌دهيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:122 إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ
37:122 آن دو از بندگان مؤمن ما بودند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:123 وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ
37:123 و الياس از پيامبران بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:124 إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ
37:124 به مردم خود گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:125 أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ ٱلْخَـٰلِقِينَ
37:125 آيا بَعل را به خدايى مى‌خوانيد، و آن بهترين آفرينندگان را وامى‌گذاريد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:126 ٱللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلْأَوَّلِينَ
37:126 پروردگار شما و پروردگار نياكانتان، خداى يكتاست. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:127 فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
37:127 پس تكذيبش كردند و آنان از احضارشدگانند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:128 إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ
37:128 مگر بندگان مخلص خدا. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:129 وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِى ٱلْـَٔاخِرِينَ
37:129 و نام نيك او را در نسلهاى بعد باقى گذاشتيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:130 سَلَـٰمٌ عَلَىٰٓ إِلْ يَاسِينَ
37:130 سلام بر خاندان الياس. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:131 إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِى ٱلْمُحْسِنِينَ
37:131 ما نيكوكاران را اينچنين پاداش مى‌دهيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:132 إِنَّهُۥ مِنْ عِبَادِنَا ٱلْمُؤْمِنِينَ
37:132 او از بندگان مؤمن ما بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:133 وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ
37:133 و لوط از پيامبران بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:134 إِذْ نَجَّيْنَـٰهُ وَأَهْلَهُۥٓ أَجْمَعِينَ
37:134 او و همه كسانش را نجات داديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:135 إِلَّا عَجُوزًا فِى ٱلْغَـٰبِرِينَ
37:135 مگر پيرزنى كه با مردم شهر بماند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:136 ثُمَّ دَمَّرْنَا ٱلْـَٔاخَرِينَ
37:136 سپس ديگران را هلاك كرديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:137 وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ
37:137 شما بر آنها مى‌گذريد، بامدادان، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:138 وَبِٱلَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
37:138 و شامگاهان. آيا تعقل نمى‌كنيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:139 وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلْمُرْسَلِينَ
37:139 و يونس از پيامبران بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:140 إِذْ أَبَقَ إِلَى ٱلْفُلْكِ ٱلْمَشْحُونِ
37:140 چون به آن كشتى پر از مردم گريخت، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:141 فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلْمُدْحَضِينَ
37:141 قرعه زدند و او در قرعه مغلوب شد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:142 فَٱلْتَقَمَهُ ٱلْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ
37:142 ماهى ببلعيدش و او در خور سرزنش بود. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:143 فَلَوْلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلْمُسَبِّحِينَ
37:143 پس اگر نه از تسبيح‌گويان مى‌بود، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:144 لَلَبِثَ فِى بَطْنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ
37:144 تا روز قيامت در شكم ماهى مى‌ماند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:145 ۞ فَنَبَذْنَـٰهُ بِٱلْعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٌ
37:145 پس او را كه بيمار بود به خشكى افكنديم، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:146 وَأَنۢبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ
37:146 و بر فراز سرش بوته كدويى رويانيديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:147 وَأَرْسَلْنَـٰهُ إِلَىٰ مِا۟ئَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ
37:147 و او را به رسالت بر صد هزار كس و بيشتر فرستاديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:148 فَـَٔامَنُوا۟ فَمَتَّعْنَـٰهُمْ إِلَىٰ حِينٍ
37:148 آنها ايمان آوردند و تا زنده بودند، برخورداريشان داديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:149 فَٱسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ ٱلْبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلْبَنُونَ
37:149 از ايشان بپرس: آيا دختران از آن پروردگار تو باشند و پسران از آن ايشان؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:150 أَمْ خَلَقْنَا ٱلْمَلَـٰٓئِكَةَ إِنَـٰثًا وَهُمْ شَـٰهِدُونَ
37:150 آيا وقتى كه ما ملائكه را زن مى‌آفريديم آنها مى‌ديدند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:151 أَلَآ إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ
37:151 آگاه باش كه از دروغگوييشان است كه مى‌گويند: - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:152 وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَـٰذِبُونَ
37:152 خدا صاحب فرزند است. دروغ مى‌گويند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:153 أَصْطَفَى ٱلْبَنَاتِ عَلَى ٱلْبَنِينَ
37:153 آيا خدا دختران را بر پسران برترى داد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:154 مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ
37:154 شما را چه مى‌شود؟ چگونه قضاوت مى‌كنيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:155 أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
37:155 آيا نمى‌انديشيد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:156 أَمْ لَكُمْ سُلْطَـٰنٌ مُّبِينٌ
37:156 يا بر ادعاى خود دليل روشنى داريد؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:157 فَأْتُوا۟ بِكِتَـٰبِكُمْ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ
37:157 اگر راست مى‌گوييد كتابتان را بياوريد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:158 وَجَعَلُوا۟ بَيْنَهُۥ وَبَيْنَ ٱلْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ ٱلْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
37:158 و ميان خدا و جنيان خويشاوندى قائل شدند و جنيان مى‌دانند كه احضارشدگانند - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:159 سُبْحَـٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ
37:159 از آن وصف كه مى‌آورند خدا منزه است. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:160 إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ
37:160 مگر بندگان مخلص خدا. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:161 فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ
37:161 شما و بتانى كه مى‌پرستيد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:162 مَآ أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَـٰتِنِينَ
37:162 نتوانستيد مفتون بتان كنيد، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:163 إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ ٱلْجَحِيمِ
37:163 مگر آن كس را كه راهى جهنم باشد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:164 وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ
37:164 و هيچ كس از ما نيست مگر آنكه جايى معين دارد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:165 وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلصَّآفُّونَ
37:165 هر آينه ما صف زدگانيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:166 وَإِنَّا لَنَحْنُ ٱلْمُسَبِّحُونَ
37:166 و هر آينه ما تسبيح‌گويندگانيم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:167 وَإِن كَانُوا۟ لَيَقُولُونَ
37:167 اگر چه مى‌گفتند: - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:168 لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ ٱلْأَوَّلِينَ
37:168 اگر از پيشينيان نزد ما كتابى مانده بود، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:169 لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلْمُخْلَصِينَ
37:169 ما از بندگان مخلص خدا مى‌بوديم. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:170 فَكَفَرُوا۟ بِهِۦ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
37:170 آنها به آن كتاب كافر شدند، و زودا كه خواهند فهميد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:171 وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلْمُرْسَلِينَ
37:171 ما در باره بندگانمان كه به رسالت مى‌فرستيم از پيش تصميم گرفته‌ايم، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:172 إِنَّهُمْ لَهُمُ ٱلْمَنصُورُونَ
37:172 كه هر آينه آنان يارى مى‌شوند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:173 وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلْغَـٰلِبُونَ
37:173 و لشكر ما خود غالبند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:174 فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ
37:174 پس تا مدتى از آنها روى بگردان. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:175 وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
37:175 عاقبتشان را ببين، آنها نيز خواهند ديد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:176 أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ
37:176 آيا عذاب ما را به شتاب مى‌طلبند؟ - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:177 فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلْمُنذَرِينَ
37:177 چون عذاب به ساحتشان فراز آيد، اين بيم‌داده‌شدگان چه بامداد بدى خواهند داشت. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:178 وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ
37:178 از آنها تا چندى روى بگردان. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:179 وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ
37:179 پس عاقبتشان را ببين، آنها نيز خواهند ديد. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:180 سُبْحَـٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
37:180 منزه است پروردگار تو -آن پروردگار پيروزمند- از هر چه به وصف او مى‌گويند. - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:181 وَسَلَـٰمٌ عَلَى ٱلْمُرْسَلِينَ
37:181 سلام بر پيامبران، - AbdolMohammad Ayati (Persian)
37:182 وَٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ
37:182 و حمد از آن پروردگار جهانيان است. - AbdolMohammad Ayati (Persian)