بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful.
75:1
لَآ أُقْسِمُ بِيَوْمِ ٱلْقِيَـٰمَةِ
75:1
به روز قیامت سوگند می‌خورم. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:2
وَلَآ أُقْسِمُ بِٱلنَّفْسِ ٱللَّوَّامَةِ
75:2
و به نفس سرزنش‌گر سوگند می‌خورم. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:3
أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَلَّن نَّجْمَعَ عِظَامَهُۥ
75:3
آیا انسان می‌پندارد که هرگز استخوان‌های او را جمع نمی‌کنیم؟ - Mohsen Gharaati (Persian)
75:4
بَلَىٰ قَـٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّىَ بَنَانَهُۥ
75:4
چرا! ما تواناییم [خطوط] سر انگشتان او را [بار دیگر] درست کنیم. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:5
بَلْ يُرِيدُ ٱلْإِنسَـٰنُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُۥ
75:5
ولی انسان می‌خواهد راه فسق و فجور را پیش روی خود باز کند. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:6
يَسْـَٔلُ أَيَّانَ يَوْمُ ٱلْقِيَـٰمَةِ
75:6
[پس، از روی تردید] می‌پرسد: «روز قیامت چه وقت است؟» - Mohsen Gharaati (Persian)
75:7
فَإِذَا بَرِقَ ٱلْبَصَرُ
75:7
پس آن‌گاه که [در آستانه‌ی قیامت] چشم‌ها خیره گردد، - Mohsen Gharaati (Persian)
75:8
وَخَسَفَ ٱلْقَمَرُ
75:8
و ماه تاریک شود، - Mohsen Gharaati (Persian)
75:9
وَجُمِعَ ٱلشَّمْسُ وَٱلْقَمَرُ
75:9
و خورشید و ماه جمع شوند، - Mohsen Gharaati (Persian)
75:10
يَقُولُ ٱلْإِنسَـٰنُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ ٱلْمَفَرُّ
75:10
در آن روز انسان خواهد گفت: «راه گریز کجاست؟» - Mohsen Gharaati (Persian)
75:11
كَلَّا لَا وَزَرَ
75:11
هرگز! پناهگاهی نیست. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:12
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمُسْتَقَرُّ
75:12
آن روز قرارگاه فقط به سوی پروردگار توست. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:13
يُنَبَّؤُا۟ ٱلْإِنسَـٰنُ يَوْمَئِذٍۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
75:13
آن روز انسان به آنچه پیش فرستاده و آنچه به جای گذاشته است، خبر داده می‌شود. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:14
بَلِ ٱلْإِنسَـٰنُ عَلَىٰ نَفْسِهِۦ بَصِيرَةٌ
75:14
بلکه انسان بر نفس خویش بیناست. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:15
وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ
75:15
هر چند [برای توجیه گناهانش] بهانه‌ها بتراشد. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:16
لَا تُحَرِّكْ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِۦٓ
75:16
[ای پیامبر! به هنگام نزول وحی،] زبان خود را به حرکت در نیاور تا نسبت به تلاوت آن شتاب کنی. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:17
إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُۥ وَقُرْءَانَهُۥ
75:17
گردآوردن و خواندن آن به عهده‌ی ماست. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:18
فَإِذَا قَرَأْنَـٰهُ فَٱتَّبِعْ قُرْءَانَهُۥ
75:18
پس چون آن را خواندیم، قرائت آن را دنبال کن. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:19
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُۥ
75:19
آن‌گاه بیان آن بر عهده ماست. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:20
كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ ٱلْعَاجِلَةَ
75:20
چنین نیست [که شما می‌پندارید قیامتی در کار نیست]، بلکه به این دنیای زودگذر دل‌بسته‌اید. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:21
وَتَذَرُونَ ٱلْـَٔاخِرَةَ
75:21
و آخرت را رها کرده‌اید. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:22
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاضِرَةٌ
75:22
چهره‌هایی در آن روز شاداب و با طراوت است. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:23
إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ
75:23
و به [لطف و پاداش] پروردگارشان چشم دوخته‌اند. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:24
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍۭ بَاسِرَةٌ
75:24
و چهره‌هایی در آن روز گرفته است. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:25
تَظُنُّ أَن يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
75:25
زیرا می‌دانند مورد عذابی کمرشکن قرار می‌گیرند. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:26
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِىَ
75:26
[انسان می‌پندارد دنیای زودگذر همیشگی است،] هرگز! آن‌گاه که جان به گلوگاه برسد. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:27
وَقِيلَ مَنْ ۜ رَاقٍ
75:27
و [اطرافیان بیمار] بگویند: «درمان‌کننده [این بیمار] کیست؟» - Mohsen Gharaati (Persian)
75:28
وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلْفِرَاقُ
75:28
و [محتضَر] بداند که هنگام جدایی فرارسیده است. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:29
وَٱلْتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ
75:29
و ساق‌های پا به یکدیگر بپیچد [و دیگر حرکتی نکند]. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:30
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ ٱلْمَسَاقُ
75:30
در آن روز، روانه شدن به سوی پروردگار توست. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:31
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ
75:31
او که نه حقّ را تصدیق کرد و نه نماز گزارد. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:32
وَلَـٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
75:32
بلکه تکذیب کرد و روی گردانید. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:33
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهْلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ
75:33
و سپس با کبر و غرور به سوی خانواده‌اش رفت. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:34
أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰ
75:34
[عذاب الهی] برای تو شایسته‌تر است، شایسته‌تر! - Mohsen Gharaati (Persian)
75:35
ثُمَّ أَوْلَىٰ لَكَ فَأَوْلَىٰٓ
75:35
باز هم شایسته‌تر است، شایسته‌تر! - Mohsen Gharaati (Persian)
75:36
أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَـٰنُ أَن يُتْرَكَ سُدًى
75:36
آیا انسان می‌پندارد که به حال خود رها می‌شود؟ - Mohsen Gharaati (Persian)
75:37
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِىٍّ يُمْنَىٰ
75:37
آیا او قطره‌ای از منی نبود که ریخته می‌شد؟ - Mohsen Gharaati (Persian)
75:38
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ
75:38
سپس خون بسته‌ای شد و [خداوند] آن را آفرینش داد و [اندامش را] استوار ساخت. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:39
فَجَعَلَ مِنْهُ ٱلزَّوْجَيْنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلْأُنثَىٰٓ
75:39
و دو جنس زن و مرد را از آن پدید آورد. - Mohsen Gharaati (Persian)
75:40
أَلَيْسَ ذَٰلِكَ بِقَـٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحْـِۧىَ ٱلْمَوْتَىٰ
75:40
آیا این [خدای نیرومند] توانا نیست که مردگان را زنده کند؟ - Mohsen Gharaati (Persian)